Składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne ZUS są jednymi z podstawowych obciążeń podatkowych nałożonych na Samozatrudnionych.
Generalnie składki na ubezpieczenie społeczne Samozatrudnionego wynoszą odpowiedni procent podstawy wymiaru:
- ubezpieczenie emerytalne – 19,52 %
- ubezpieczenie rentowe – 8 %
- ubezpieczenie chorobowe – 2,45 % (opcjonalne)
- ubezpieczenie wypadkowe – 1,8 %
- fundusz pracy – 2,45 % (opcjonalnie dla małego ZUS)
Z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego, Samozatrudniony pobiera składkę w wysokości 9% wynagrodzenie brutto podstawy wymiaru. Niemniej jednak, 7,75% powyższej wskazanej podstawy wymiaru na ubezpieczenie zdrowotne podlega odliczeniu od podatku.
Praktyczny przykład
Olga jest kierownikiem sekretariatu w jednym z dużych zagranicznych holdingów. Dotychczas była zatrudniona na umowę o pracę za wynagrodzenie wynoszące 7000 złotych brutto (około 5000 złotych netto, odpowiednio 8400 złote kosztów pracy). Składka ZUS z ubezpieczenia społecznego pobierana przez pracodawcę wynosiła 959,70 złotych, ZUS z ubezpieczenia zdrowotnego 543,63 złote, ZUS i fundusz pracy pobierany przez pracodawcę jako koszt pracy dodatkowe 1442,7 złotych. Łączne obciążenie ZUS umowy o pracę wynosiło 2946,03 złote.
Olga postanowiła przejść na Samozatrudnienie. Wystawia fakturę na 8400 złote (kwota kosztów pracy z umowy o pracę). Olga podpisała umowę z inną spółką z grupy i korzysta z małego ZUS – za 2016 rok płaci 162,73 złote ubezpieczenia społecznego i 288,95 złote ubezpieczenia zdrowotnego. Łączne obciążenia ZUS przez okres dwóch lat wynoszą miesięcznie 451,68 złote. Po okresie dwóch lat, składka ZUS (społeczne i zdrowotne) oraz na fundusz pracy urośnie do 1121,52 złotych. Olga wciąż będzie ponosiła trzy razy mniejsze obciążenie składkowe niż na umowie o pracę.