Rozliczenie w ramach firmy wynagrodzenia z tytułu udostępniania wizerunku przez Samozatrudnionego

Rozliczenie w ramach firmy wynagrodzenia z tytułu udostępniania wizerunku przez Samozatrudnionego

Choć może wydawać się to dziwne, zdaniem organów podatkowych nie wszystkie usługi jakie świadczy Samozatrudniony mogą być rozliczane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jakiś czas temu pisaliśmy o zmieniającej się praktyce w stosunku do sportowców (post – Organy podatkowe potwierdzają prawo sportowców do prowadzenia własnej firmy), teraz wygląda na to, że pewne rozwiązanie można zastosować do wynagrodzenia z tytułu udostępniania wizerunku. Wszystko za sprawą wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20.04.2016 r., sygn. II FSK 591/14.

Sprawą, którą zajął się NSA była sytuacja sportowca, który oprócz świadczenia na rzecz klubu sportowego usług sportowych, miał świadczyć także usługi o charakterze reklamowym. Na podstawie umowy o świadczenie usług reklamowych sportowiec miał być zobowiązany do wykonywania za wynagrodzeniem usług reklamowych, obejmujących udział we wszystkich imprezach służących kształtowaniu pozytywnego wizerunku klubu w opinii publicznej (podejmowanie działań polegających na popularyzacji klubu, a w tym udział w konferencjach prasowych). Działania te miały być podejmowane z maksymalnym eksponowaniem i wykorzystaniem materiałów reklamowo-marketingowych sponsorów. W ramach świadczenia usług reklamowych sportowiec miał także wyrazić zgodę na utrwalanie i rozpowszechnianie jego wizerunku. Zobowiązał się również współdziałać z klubem w sposób umożliwiający mu wypełnianie obowiązków wynikających z umów zawartych przez ten klub z osobami trzecimi, w szczególności z umów sponsorskich, reklamowych, a także aktywnie uczestniczyć we wszelkiego rodzaju przedsięwzięciach, służących kształtowaniu pozytywnego wizerunku klubu.

Organ podatkowy uznał, że skoro źródła powstania przychodu sportowca należy upatrywać w jego rozpoznawalnym wizerunku, na którego utrwalanie miał wyrazić zgodę, za co będzie przysługiwało mu wynagrodzenie, to niezależnie od rodzaju umowy jaką miał zawrzeć w tym względzie, czy to z klubem którego jest zawodnikiem, czy też innymi podmiotami, to przychody uzyskiwane z tego tytułu miały stanowić dla niego przychody z praw majątkowych (opodatkowane na zasadach ogólnych).

Z tym podejściem nie zgodził się NSA. Wprawdzie uznał on, że zgoda sportowca na rozpowszechnianie wizerunku w celach czysto komercyjnych np. reklamowych stanowi przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o PIT (opodatkowany na zasadach ogólnych), niemniej nie można w okolicznościach faktycznych sprawy zignorować faktu, że sportowiec w rzeczywistości świadczył także innego rodzaju usługi – a wizerunek, choć jest był nieodłącznym i niezwykle istotnym elementem tych, stanowił jedynie jeden z elementów tejże działalności.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku sportowców, aktorów, czy innych rozpoznawanych osób, należy z dużą starannością podchodzić do ukształtowania wynagrodzenia oraz charakteru zawieranych z reklamodawcami lub innymi organizacjami umów. Konstrukcja umowy oraz podejmowane w jej ramach działania mają niebagatelne skutki  podatkowe.

Praktyczny przykład

Grzegorz jest zawodowym piłkarzem, z którym klub, dla którego występuję Grzegorz, zamierza również wykorzystywać za wynagrodzeniem do działań promocyjnych. Wartość proponowanego w tym zakresie kontraktu to 200 tys. złotych rocznie. W sytuacji gdyby Grzegorz zawarł umowę o udostępnianie wizerunku za tą sumę, podatek PIT, jaki musiałby odprowadzić z tyłu praw majątkowych wyniósłby około 50.000 PLN (18% do 85.528 PLN oraz 30% ponad tą kwotę). Gdyby Grzegorz zawarł umowę o świadczenie usług reklamowych, łączne opodatkowanie wyniosłoby 38.000 PLN (19% z 200.000 PLN).

Tags:
,