03 lis Korzystanie przez Samozatrudnionych ze służbowego wyposażenia, a kwestia VAT
Witamy wszystkich ponownie po krótkiej przerwie. Tematem dzisiejszego wpisu będzie bardzo interesujące dla wszystkich Samozatrudnionych zagadnienie udostępniania firmowego sprzętu, takiego jak samochód służbowy, laptop, czy telefon komórkowy przez „pracodawców” Samozatrudnionym i potencjalne uznanie przez organy podatkowe takiego udostępnienia firmowego wyposażenia jako usługi „pracodawcy” świadczonej na rzecz Samozatrudnionego i opodatkowanej VAT.
W tym aspekcie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 30 maja 2014 r. (sygn. ILPP2/443-227/14-4/SJ). Z wspomnianej interpretacji wynika, iż udostępnianie Samozatrudnionym środków transportu, telefonów komórkowych, czy laptopów w celu wykonywania usług na rzecz „pracodawców” tylko wtedy nie będzie uznane za usługę świadczoną przez „pracodawców” na rzecz Samozatrudnionych, jeżeli wymienione przedmioty stanowić będą swoiste „narzędzie pracy” niezbędne do świadczenia usług wyłączenie na rzecz „pracodawcy”. Oznacza to, że Samozatrudnieni nie mogą swobodnie wykorzystywać telefonów, samochodów, czy laptopów do innych celów, niż tych związanych z kontraktami z „pracodawcami”.
Zważywszy na takie stanowisko fiskusa, Samozatrudnieni powinni w zawieranych z „pracodawcami” umowach nanosić takie postanowienia, zgodnie z którymi wykluczona będzie możliwość korzystania przez Samozatrudnionych z otrzymanego wyposażenia w celu innym niż związany z działalnością „pracodawcy”. Udostępnienie wspomnianego wyposażenia powinno być jedynie elementem składowym stosunku prawnego łączącego strony i służyć realizacjom umowy. Udostępnienie wyposażenia przez „pracodawcę”, jako element usługi głównej świadczonej przez Samozatrudnionego powinno zostać, poprzez stosowne obniżenie, wkalkulowane w otrzymywane przez Samozatrudnionego od „pracodawcy” wynagrodzenie. Czynność udostępnienia telefonu, samochodu, czy laptopa powinna być jedynie czynnością o charakterze pomocniczym do usług świadczonych przez Samozatrudnionych i nie posiadać samodzielnej racji bytu bez realizacji usługi świadczonej przez Samozatrudnionych na rzecz „pracodawcy”, na podstawie łączącej strony umowy.